Aktorka filmowa i teatralna. Przed wojną debiutowała rolą Meli Barskiej, rywalki Stefci, w filmie "
Trędowata". W swoim drugim filmie "
Serce matki" odtwarzała główną rolę Elżbiety Borzęckiej, która walczy o uczucie adoptowanej córki z jej biologiczną matką. Karierę młodej gwiazdy polskiego melodramatu przerwał wybuch II wojny. Trzy filmy, w których grała główne role: "
Przez łzy do szczęścia", "
U kresu drogi", "
Żona i nie żona", weszły na ekrany w okresie okupacji.
Po wojnie pojawiała się w teatrach: lubelskim, warszawskim, łódzkim. W filmie można było ją obejrzeć dopiero w 1958 roku, grającą małą rolę w filmie "
Zamach". W komedii z życia teatru "
Jutro premiera" wcieliła się w Janinę Radwańską, wielką gwiazdę, która zdaje sobie sprawę z upływającego czasu i angażuje się w romans z młodym
Tadeuszem Janczarem. Potem Irena Malkiewicz najczęściej pozostawała aktorką drugiego i trzeciego planu. Pojawiła się w filmach: "
Pasażerka", "
Popioły", "
Sanatorium pod klepsydrą", "
Trędowata" oraz "
Dom świętego Kazimierza".
Pod koniec lat 80. Irena Malkiewicz wycofuje się z aktorstwa. W 1995 dostaje Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy z okazji stulecia kina. Wraz z nią odznaczenie odebrały inne gwiazdy kina przedwojennego:
Mira Zimińska i
Lidia Wysocka.
Było to jedno z czterech odznaczeń, które aktorce wręczono w ciągu ponad 50 lat jej pracy.